Węzeł ten tylko wydaje się być prosty, gdyż w porównaniu z Four-in-hand wiąże się go jeszcze mniejszą liczbą ruchów. W rzeczywistości jest trochę trudniej ładnie go uformować. Warto go zastosować przede wszystkim do krawatów z grubego materiału.
Pochodzenie
W języku angielskim „orientalny” oznacza „pochodzenie orientalne tub azjatyckie”. Po raz pierwszy węzeł ten został opisany przez Finka i Mao. Twierdzą oni, że w krajach azjatyckich węzeł orientalny jest tak popularny, jak Four-in-hand w Europie i USA.
Uwaga
Ponieważ węzeł orientalny wymaga tylko trzech ruchów, na ogół jest wymieniany jako pierwszy przez doradców stylistów, lecz mimo jego prostoty niekoniecznie jest najodpowiedniejszy dla początkujących. Jego mały elegancki kształt, który czyni go doskonałym dla grubych i wełnianych krawatów można osiągnąć jedynie poprzez ćwiczenie. Jako nowicjusz powinieneś zacząć od węzła Four-in-hand albo Kent.
Ważne
- Przed wiązaniem krawat zakłada się wokół szyi szwem do góry (na zewnątrz). Kiedy węzeł jest gotowy, szerszy koniec krawata jest obrócony na prawą stronę, lecz reszta pozostaje na lewej i musi być dobrze schowana pod kołnierzykiem koszuli.
- Łatwo jest rozluźnić ten węzeł i dlatego krawat musi być starannie zawiązany i założony
- Ponieważ krzyżuje się go tylko raz, bardzo mała część krawata zostaje „wykorzystana”. Często się zdarza, ze wąski albo szeroki koniec krawata jest za długi. Z tego powodu węzeł jest odpowiedni dla wysokich mężczyzn.
Sposób wiązania
W kilku słowach
- odwrócony (forma podstawowa)
- lekko asymetryczny
- do małych kołnierzyków
- do grubych krawatów
- jedyny pasujący do wełnianych krawatów
- nie rozwiązuje się sam
- dla wysokich mężczyzn