Węzeł Hanover wiąże się w ośmiu ruchach. Wbrew pozorom nie sprawia on trudności, gdyż jest ściśle spokrewniony z węzłem orientalnym – po prostu oplatasz o wiele więcej razy szeroki koniec krawata wokół wąskiego.
Symetria i rozmach
Według jego twórców, Finka i Mao, w końcowej fazie węzeł Hanover powinien być „symetryczny i trójkątny”. Lecz wszelka symetria i elegancja nie zmieni faktu, że z powodu ośmiokrotnego składania węzeł ten nawet przy krawatach z cienkiego materiału szybko robi się dość monstrualny.
Rada
Trudno jest uogólniać kształty głów czy typy twarzy, jednak niektóre węzły podkreślają okrągłą albo pociągłą twarz, a inne optycznie tuszują pewne mankamenty. Ale uwaga: mikroskopijny węzeł orientalny z cienkiego jedwabnego krawata jeszcze bardziej zwróci uwagę na kontrast pomiędzy węzłem a okrągłą twarzą!
Ważne
Jak w przypadku węzłów Balthus i Grantchester, powinieneś pozostawić wąski koniec krawata bardzo krótki, aby gotowy krawat miał odpowiednią długość. Hanover, tak jak wymienione wyżej węzły, stanowi dla niższych mężczyzn elegancki zmiennik węzła windsorskiego.
Sposób wiązania
W kilku słowach
- odwrócony
- symetryczny
- do cienkich tkanin
- gruby
- trójkątny, elegancki
- łatwo wychodzi zbyt duży
- zamiennik Windsora dla niższych mężczyzn
- nie rozwiązuje się sam