Ze względu na dużą liczbę ruchów początkowo węzeł Cavendish wydaje się bardzo czasochłonny, lecz gdy spróbujesz, szybko zauważysz, że stanowi on jedynie splot dwóch węzłów Four-in-hand.
Pochodzenie
Przypuszczalnie węzeł ten nie został wymyślony przez angielskiego fizyka Cavendisha, lecz przez dwóch fizyków Cambridge – Finka i Mao, którzy chcieli w te sposób złożyć hołd Cavendishowi. Innym węzłom nadali nazwy również od nazwisk znanych fizyków.
Rada
Zależność pomiędzy fasonem węzła a kształtem twarzy określa żelazna zasada: dla mężczyzn o okrągłej twarzy czy krótkiej szyi najlepsze są małe, podłużne węzły, jak Four-in-hand albo węzeł skrzyżowany. Panowie o małej twarzy i długiej szyi będą lepiej wyglądać w krawatach z szerszymi węzłami.
Ważne
Cavendish jest podobny do Four-in-hand zrobionego z grubego krawata. Zwolennicy tego drugiego będą zadowoleni i z pierwszego, gdyż oba charakteryzują się typowym, zwartym, trójkątnym kształtem i lekką asymetrią. Jeżeli chcesz wypełnić kołnierzyk o szeroko rozstawionych koniuszkach, możesz albo sięgnąć po o wiele grubszy krawat i rozszerzyć Four-in-hand, albo po Cavendish. Jest on jedynym dużym węzłem, który układa się ładnie również w połączeniu z kołnierzykiem przeciętnej szerokości.
Sposób wiązania
W kilku słowach
- (lekko) asymetryczny
- do kołnierzyków typowych i o nieco rozsuniętych koniuszkach
- z długich i wąskich krawatów
- z cienkich i średnio grubych materiałów
- nie rozwiązuje się sam
- odpowiedni dla niskich mężczyzn
- do pracy i na świąteczne okazje