Węzeł Onassis – wiązanie „na luzie”

0
9619

W przypadku mężczyzn ten wariant Four-in-hand bardziej nadaje się na bal albo dla ekscentrycznych milionerów. Kobiety, które przychodzą do pracy w krawacie, mogą wyglądać bardziej swobodnie i powinny przynajmniej skusić się na ten węzeł.

Od razu po nazwie można rozpoznać wynalazcę tego sposobu wiązania krawata: Arystoteles Onassis, wielki armata multimilioner, dodatkowo stawny jako mąż Jacqueline Kennedy – wdowy po amerykańskim prezydencie. Onassis zmienił zwykły Four-in-hand: zamiast zaciągnąć szeroki koniec krawata w ostatnim kroku wiązania, wsunął go z powrotem do środka i przełożył luźno nad węzłem do przodu.

Kołnierzyk, do którego pasuje ten węzeł i który Onassis zawsze nosił, to Haifish z bardzo szeroko rozstawionymi koniuszkami (kołnierzyk cutaway). Materiał krawata nie powinien być zbyt gruby. Najlepiej do tego węzła pasuje tkanina typowej jakości, lekko fakturowana. Aby krawat nie był jeszcze mocniej podkreślony niż już jest dzięki temu niezwykłemu węzłowi, powinien być możliwie jak najbardziej stylowy i jednokolorowy.

Ważne

Pierwszych pięć kroków wykonuje się dokładnie jak przy wiązaniu Four-in-hand. Ostatni, szósty jest łatwiejszy niż wygląda na rysunku. Najważniejsze, abyś poprowadził szeroki koniec z powrotem dołem przez pętlę, za węzłem, w przeciwnym do niego kierunku (praworęczni – w prawo). Następnie po prostu pociągnij w dół, wzdłuż szyi, do końca wyciągając nad węzłem i pozostawiając, aby opadał nad nim swobodnie do przodu.

Sposób wiązania

wezel-onassis

W kilku słowach

  • do kołnierzyków o szeroko rozstawionych koniuszkach
  • asymetryczny
  • do krawatów stylowych, możliwie jednokolorowych
  • do tkanin lekkich i typowej grubości
  • do krawatów damskich i na niezobowiązujące okazje
  • nie rozwiązuje się sam
  • nieodpowiedni do pracy
  • na „luzie”

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj